Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

75 χρόνια συμπληρώνονται αύριο από τον καταστροφικό βομβαρδισμό της Δρέσδης από την αεροπορία των δυτικών Συμμάχων. Μια μαύρη επέτειος, σίγουρα, και ένα ανοιχτό τραύμα της σύγχρονης ιστορίας.
13 Φεβρουαρίου 1945, ο πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του, η έκβασή του έχει πια κριθεί και μέσα στις δεκάδες εκατομμύρια των νεκρών προστίθενται και μερικές χιλιάδες ακόμη άμαχοι, εξ αιτίας ενός λυσσαλέου βομβαρδισμού στον οποίον προέβησαν Άγγλοι και Αμερικανοί για αντίποινα, απαντώντας στις ανάλογες ενέργειες των ναζιστών στα πρώτα χρόνια του πολέμου, ιδίως κατά της Αγγλίας.

Κανείς δεν ξέρει στην αρχή με ακρίβεια τον αριθμό των νεκρών του βομβαρδισμού της 13ης και 14ης Φεβρουαρίου 1945. Εξ άλλου η καταστροφή ήταν τόσο μεγάλη και οι υποδομές της χώρας τόσο διαλυμένες που η αποκομιδή των νεκρών και η απομάκρυνση των ερειπίων θα ξεκινήσουν ουσιαστικά στο τέλος της δεκαετίας του '40, όταν πλέον θα ιδρυθεί στο έδαφος της Σοβιετικής Ζώνης Κατοχής η Deutsche Demokratische Republik (Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία) ή DDR. Σημερινές νηφάλιες επιστημονικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για έναν αριθμό νεκρών μεταξύ των 18 και των 25 χιλιάδων.
Το σοβιετόφιλο και ψευδοσοσιαλιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας θα αφήσει σκόπιμα ερειπωμένη την εμβληματική Εκκλησία της Θεομήτορος (Frauenkirche) στο επίκεντρο της παλιάς πόλης, προκειμένου να καλύψει την έλλειψη κονδυλίων για την ανοικοδόμηση πίσω από τον μανδύα μιας καταδίκης των "κακών" δυτικών Συμμάχων σε αντίθεση με τους καλούς και ελευθερωτές ανατολικούς. Η αρνητική εξιδανίκευση συνέβαλε, μεταξύ άλλων, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος και την επανένωση των γερμανικών κρατών στο να αναδειχθεί η ιστορική Δρέσδη σε τόπο μαρτυρίου του "αθώου" γερμανικού λαού από τις οργανώσεις και τις συμμορίες των νεοναζιστών, σε τόπο ετήσιου "προσκυνήματος" και πορειών, σε τόπο ίδρυσης της διαβόητης ακροδεξιάς οργάνωσης PEGIDA (των Ευρωπαίων Πατριωτών κατά του Εξισλαμισμού της Δύσης) το 2014 και, τέλος, σε πρωτεύουσα ενός ομόσπονδου κρατιδίου στο οποίο δεν πλειοψηφεί μεν η ακροδεξιά AfD και παραμένει οριακά στη δεύτερη θέση, αλλά αποτελεί μια διαρκή και μόνιμη απειλή.
Και τι απαντούν σ' αυτά οι πραγματικοί Ευρωπαίοι πατριώτες, οι θιασώτες ενός εθνικού και ευρωπαϊκού "συνταγματικού πατριωτισμού" (Verfassungspatriotismus), σύμφωνα με τη διατύπωση του Χάμπερμας; Πολλά, με μια λέξη, αλλά πρέπει να γίνονται διαρκώς ολοένα και περισσότερα. Η Δρέσδη είναι αδελφοποιημένη με το Κόβεντρυ της Αγγλίας, την αντίστοιχη πόλη-θύμα που καταστράφηκε από τη ναζιστική Λουφτβάφε. Ο επαρχιακός δρόμος που οδηγεί προς τα δυτικά ονομάζεται μάλιστα Οδός Κόβεντρυ (Coventrystraße). Κάθε χρόνο στην επέτειο της καταστροφής οργανώνονται εκδηλώσεις μνήμης και τιμής προς τους αμάχους νεκρούς του πολέμου, αντιδιαδηλώσεις και ανθρώπινες αλυσίδες από δημοκράτες και αριστερούς πολίτες. Και σε μόνιμη βάση ακούγονται εκκλήσεις προς όλους τους φίλους και επισκέπτες να μην ταυτίζουν όλη την πόλη με τα ακροδεξιά αποβράσματα.
Δύσκολος ο αγώνας και μακρύς και από κάθε άποψη αναγκαίος.