ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

 Στις διεθνείς ειδήσεις της 6ης Απριλίου 2024 διαβάζουμε ότι στη φημισμένη νήσο Ίμπιζα παρατηρείται το φαινόμενο οι ντόπιοι να κοιμούνται σε αυτοκίνητα, τη στιγμή που κατά τ' άλλα υπάρχει οικονομική άνθηση, καθώς οι τουριστικές επιχειρήσεις λειτουργούν σε υψηλές στροφές.

Την ίδια μέρα έγινε το μεσημέρι στην Αθήνα διαδήλωση νέων, κυρίως, κατοίκων και πορεία από το Θησείο στο Σύνταγμα με κεντρικό σύνθημα "Την πόλη μας θα πάρουμε απ' τους επενδυτές, αντίσταση θα κάνουμε σ' όλες τις γειτονιές" και αιτήματα σχετικά με τον περιορισμό της αλόγιστης τουριστικής εκμετάλλευσης των υπαρχουσών κατοικιών. Τη διαδήλωση στήριξαν και οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς (σημαντικό για την παρουσία του νέου αυτού πολιτικού χώρου).

Και οι δύο ειδήσεις φέρνουν στην επιφάνεια μια προφανή ανισορροπία: Δεν μπορεί να θεωρηθεί δηλωτικό υψηλής οικονομικής ανάπτυξης η αδυναμία εξασφάλισης βασικών αγαθών σε όσους εμπλέκονται στη διαδικασία παραγωγής αγαθών ή, για να είμαστε ακριβέστεροι, δημιουργίας πλούτου.

Συγκεκριμένα: Η αμοιβή πρέπει, βεβαίως, να διαμορφώνεται ανάλογα με την εργασία του καθενός και, εφόσον ζούμε σε καπιταλιστική οικονομία, με δεδομένες τις άνισες αφετηριακές προϋποθέσεις. Τούτο σημαίνει με απλά λόγια ότι ανισότητες υφίστανται τόσο στην αφετηρία, όσο και στην ολοκλήρωση της οικονομικής διαδικασίας. καθώς κάποιοι είναι έχοντες και κατέχοντες και εισέρχονται στη διαδικασία πραγματοποιώντας επενδύσεις και αναμένοντας να εισπράξουν κέρδη, ενώ για κάποιους άλλους, τους πολλούς, το ζητούμενο είναι ο βιοπορισμός και η εξασφάλιση ενός στοιχειωδώς ανεκτού επιπέδου διαβίωσης. Όμως, προκειμένου η όλη διαδικασία να έχει θετικό πρόσημο, να είναι αποδεκτή, ανεκτή και καρποφόρα στο σύνολό της, πρέπει όχι απλώς να διασφαλίζει την απλή επιβίωση σε όλους, αλλά και επιπλέον να τους επιτρέπει να βιώνουν την πραγμάτωση δύο βασικών εννοιών, της αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης. Στην περίπτωση των νέων εργαζομένων του τουρισμού της Ίμπιζα ούτε το ένα, ούτε το άλλο συμβαίνει:

Ανισορροπίες και δυσαρμονίες εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Ευρύτερο φαινόμενο, Μύκονος και Σαντορίνη. Βενετία και Βαρκελώνη. Καμία θεωρία δεν το αποδέχεται σε μόνιμη βάση ως συμβατό με την αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Οι διαφορές αναφύονται σε σχέση με τις δυνατότητες και τα μέσα περιορισμού ή και εξάλειψης.

Σε έναν ιδεώδη κόσμο οι άνθρωποι απολαμβάνουν τα αγαθά του φυσικού περιβάλλοντος με ελευθερία και χωρίς να διαταράσσουν την ισορροπία του οικοσυστήματος. Ο συνδυασμός αυτού του ιδεώδους και της επίγνωσης ότι ο κίνδυνος για κλιματική καταστροφή είναι άμεσος οδήγησε Ολλανδούς ακτιβιστές με την υψηλή υποστήριξη της Γκρέτα Τούνμπεργκ να αποκλείσουν τον αυτοκινητόδρομο προς Χάγη πάλι την ίδια μέρα, στις 6 Απριλίου, ένα ζεστό Σάββατο μεσημέρι, όταν χιλιάδες εκδρομείς αναζητούσαν διέξοδο προς τη θάλασσα. Το αποτέλεσμα ήταν η Γκρέτα και οι άλλοι συναγωνιστές να συλληφθούν και να κρατηθούν προσωρινά κι έτσι να γίνουν θέμα στη διεθνή ειδησεογραφία (σίγουρα θετικό είναι αυτό).

Στο μεταξύ, στα Κανάρια Νησιά οι κάτοικοι διαδηλώνουν ζητώντας τον περιορισμό της αλόγιστης τουριστικής "ανάπτυξης", η οποία έχει ως συνέπεια να είναι πλέον αφιλόξενη η πατρίδα για τους ίδιους τους πολίτες της. Και στη Βενετία οι τοπικές αρχές αποφασίζουν την επιβολή ενός χρηματικού αντιτίμου προς τους τουρίστες σε περιόδους αιχμής προκειμένου να ανασχέσουν τα μεγάλα κύματα τουριστών, να καταστήσουν δυνατή την ορθολογική διαχείρισή τους, αλλά  και να εξασφαλίσουν κάποιους πόρους για έργα τουριστικής υποδομής. .